بزرگ ترین کامیون جهان – ثور۲۴

حراج ریاض به لطف دو موتورv12  و سوپرشارژر۱۲ میزبان کامیون غول پیکر ثور۲۴ است.

ماییک حرا آمریکایی راننده ی حرفه ای و خلبان هلیکوپتر برای این حراج، کامیونی با ظرفیت ۳۹۷۴ اسب بخار به وزن ۱۵ تن ، ساخته است. ساخت این شاهکار مدت ۷ سال به طول انجامید و حرا ۱۰ میلیون دلار بابت ساخت آن هزینه کرده است و به قیمت ۵۰ میلیون دلار در حراج به فروش می رسد اما به علت هزینه ی سنگین جابه جایی به ریاض منتقل نشده است.

این کامیون به ۲موتور ۱۲ سیلندر دیترویت دیزل و ۱۲ شارژر مجهز است و توسط گیرنده ی آلیسون HTV40،قدرتی به بزرگی ۳۹۷۴ اسب بخار را منتقل می کند. موتورها بینی به بینی متصل شده و واحدهای ۱۲ سیلندر توسط یک میل لنگ پشتیبانی می شوند ویک منیفولد ورودی برای تغذیه هوا به هر دو موتور طراحی شده است. دمنده ها در بالای موتور مجهز به جعبه هوایی قرار دارند اما از آن جایی که دمنده ها قدرت کافی را تامین نمی کنند هشت بطری نیتروژن بین سوپرشارژرها نصب شده است  و در مجموع دارای ۱۲ دمنده می باشد.

این کامیون به قدری سنگین و عظیم الجثه است که ترمز ها به تنهایی قادر به کنترل آن نیستند بنابراین برای جلوگیری از سرعت زیاد به ۴ چتر نجات با قطر ۱۲ فوت به قطر نیاز دارد.

یک موتورجت پروانه  به عنوان ژنراتور کمکی نیرو،مانند تلوزیون ۴۰ اینچی و سیستم صوتی ۱۵۰۰ واتی عمل می کند.

در ثور ۲۴،کابین کشیده تر شده تا دو درب دیگر در آن جانمایی شود و درب مسافر جلو همچون درب لامبورگینی باز می شود.

۴ دوربین در جلوی تصاویر لوله کامیون به چهار صفحه نمایش نصب شده اند تا راننده بتواند آنچه را که پیش رو دارد به راحتی ببیند.

اثاثه یا لوازم داخلی از جنس چرم مشکی با دیوار های کرومدار و فرش خاکستری تضاد زیبایی را ایجاد می کنند.

در پشت کابین،شعله های آتش و نقاشی های دیواری و خون آشام خودنمایی می کنند.

• چه چیزی باعث شد حرا ثور ۲۴ را بسازد؟

ماییک همیشه رویای استفاده از موتور دیزل عظیم در یک کامیون سفارشی را داشته است.

وی روزی به طور اتفاقی متوجه شد شخصی قصد فروش دو موتور ۷۱-۲۴ دیترویت دیزل از یک قایق ۳۰۰ پایی را دارد،هر دو موتور را خریداری کرد و بعد از حدود یک سال تصمیم گرفت شاهکاری در جهان نیمه کامیون،متفاوت با کامیون های دیگر خلق کند.اولین فکر او این بود که هر دو موتور را در یک کامیون قرار دهد اما به دلیل سنگین بودن بسیار، این امر ممکن نبود.بنابراین تصمیم گرفت با یک هوای تحت فشار، قدرت یکی از آن ها را افزایش دهد و حدود یک سال توسعه ی موتور طول کشید.